Wieża Babel

Wieża Babel to biblijny symbol przekraczania zakazanych granic. To próba dotarcia człowieka do obszarów zarezerwowanych dla samego Boga. To symbol ludzkiej buty i zuchwałości pokaranej pomieszaniem języków.

Ale żeby ludzie nie rozumieli się, wcale nie muszą mówić różnymi językami. Nie muszą pochodzić z różnych stron świata. Wystarczy przekonanie o własnej nieomylności i zaślepienie. Wystarczy brak szacunku dla drugiego człowieka i pycha. Przykładów nie trzeba daleko szukać. Przykłady mamy wokół na co dzień. Ludzie nie rozumieją się w rodzinach, w szkole, w pracy. Brat nie rozumie brata. Lekarz nie rozumie pacjenta, uczeń nie rozumie nauczyciela. A rodzice i dzieci to niejednokrotnie już nie tylko inne pokolenia, ale całkiem inne światy.

Niezrozumienie prowadzi do agresji lub milczenia. Milczenie oddala. Agresja dzieli. W każdym przypadku bardzo źle. To wszystko niejednokrotnie dzieje się mimo woli. Jednak i tak się dzieje.

Najgorszym przykładem wieży Babel jest polityka. Tu niezrozumienie bywa zaplanowane. Tu udawanie niezrozumienia ma swój cel. Wszelkie chwyty są dozwolone, aby tylko wykazać wyższość nad przeciwnikiem politycznym. Politycy wydają się nie rozumieć podstawowych prawd i zasad. Nie istnieje dla nich sprawiedliwość i umiar. Nie wiedzą co to przyzwoitość i dobry smak. Życie i cierpienie ma znaczenie, o ile da się je wykorzystać w grze. Człowiek tutaj wcale nie brzmi dumnie. Czasem trudno zrozumieć o co chodzi. A przecież wiadomo o co chodzi, gdy nie wiadomo o co chodzi…

W Biblii niezrozumienie było karą. A kara to skutek, nie przyczyna. Co więc jest przyczyną tego pomieszania. Przyczyną może być przekraczanie granic i brak naturalnych zasad. Zapominamy o wartości życia, a tym samym o wartości człowieka. Zapominamy o szacunku dla świata, ziemi i chleba. Szacunku dla pracy i uczciwości. Znaczenie ma tylko nasza godność. Liczy się tylko nasze życie. Tu i teraz. My, dla nas, o nas, z nami… Inni to oni, a oni to nic.

A przecież wcale nie trzeba sięgać aż do Biblii. Wystarczy przypomnieć nieodległą historię naszego kraju. Historię naszych rodzin. Historię życia naszych bliskich. Widać tam co jest ważne, a co ułudne. Widać co trwałe, a co jest tylko mirażem. Zrozumieć drugiego człowieka to sztuka. Być zrozumianym, bezcenne.

mg