Miesiąc: maj 2016 (Page 1 of 2)

Od wieków czujemy tak samo. Tak samo odczuwamy głód, tak samo odczuwamy zimno, czy gorąco. Ludzie kochali, kochają i będą kochać, ale też nienawidzili, nienawidzą i będą nienawidzić. Nic nowego.
Tak jak nie będziemy rodzić się z czterema rękami tylko dlatego, żeby nosić więcej zakupów z promocji, tak nie poczujemy inaczej niż miliony przed nami. Możemy szybciej przekazać nasze uczucia do drugiego człowieka, możemy przekazać nasze uczucia do większej liczby osób w tym samym czasie, ale nadal będą to te same uczucia. Uczucia przypisane człowiekowi, nawet jeśli czasem są nieludzkie.
Czy komukolwiek może wydawać się, że inaczej cierpiała matka po stracie dziecka sto lat temu, a inaczej wczoraj? Czy inaczej parzy ogień z ogniska, a inaczej z palnika gazowego? Dobry człowiek zawsze czynił dobro, zły zawsze będzie dręczył, krzywdził, zabijał lub dążył do złego.

Dlatego też jeśli ktokolwiek myślał, że żyjąc w XXI wieku, w zjednoczonej, bogatej i humanitarnej Europie może zapomnieć o wojnach, przemocy i strachu był w błędzie. Są i będą ludzie, którzy pragną bogactw lub władzy. Oni jeżeli tylko znajdą okazję i możliwości zrobią wszystko, przy okazji psując nam dobre samopoczucie.
Wiek XX był wiekiem walki o ziemię. Dwie wojny światowe i rewolucja październikowa na trwałe zapisały się w historii powszechnej i w pamięci wielu rodzin. Czy to pod hasłem – „drank nach osten”, czy też – „po trupie Polski zaniesiemy rewolucję do Zachodniej Europy” tak samo cierpieli i ginęli ludzie, tak samo płonęły domostwa. Walczono bagnetem, karabinem, bombą, walczono o ziemię.
Wiek XXI może okazać się wiekiem walki o powietrze lub powietrzem, no powiedzmy gazem. Gazu można nie dać, gaz można zabrać. Można powiedzieć, że nasz gaz ktoś kradnie. Można wreszcie skłócić sąsiadów, odpowiednio kręcąc kurkiem z gazem i manipulując informacją. Stosując definicję ludową „bliższa koszula ciału” może okazać się, że idee wspólnej Europy nie są już tak ważne jak uśmiech gazowego cara, jak dobre samopoczucie operatora zasuw na rurociągach.
Nie dajmy się zwieść demagogom i naiwnym idealistom. To nieprawda, że inni będą bardziej dbać o nas niż o siebie. Każdy pilnuje swoich interesów i tak powinno być. Nie ma w tym niczego zdrożnego. Na miejscu pierwszym jest Rodzina i Ojczyzna, potem długo, długo nic i dopiero dalej reszta świata. Jeśli ta kolejność odwróci się, to może zabraknąć kogoś bliskiego, to może zabraknąć czegoś cennego. Później pozostaje tylko tęsknota i żal.

Czegóż płaczesz?- staremu mówi czyżyk młody –
Masz teraz lepsze w klatce niż w polu wygody.
Tyś w niej zrodzon- rzekł stary- przeto ci wybaczę;
Jam był wolny, dziś w klatce – i dlatego płaczę
(„Ptaszki w klatce”- Ignacy Krasicki)  

mg      

Pamiętam z dzieciństwa taką bajkę arabską:

Pewnego razu do króla, który rozsądzał spory swych poddanych przyszedł rzeźnik z żądaniem, aby biedak, który zjadł własny, suchy chleb patrząc na jego wędliny wyłożone na straganie, zapłacił za tę przyjemność. Król po namyśle przyznał rację rzeźnikowi i powiedział, że należy mu się zapłata, po czym wyjął sakiewkę pełną pieniędzy, potrząsnął mu nią koło ucha i schował do kieszeni…

Jakże bardzo brakuje takich mądrych królów we współczesnym świecie. Jak trudno jest nam dobierać właściwą miarę, właściwe słowa do zdarzeń i sytuacji. Prześcigamy się w wydawaniu sądów. Oceniamy innych bardzo surowo i przeważnie na podstawie pogłosek lub domysłów, nie czekając na potwierdzenie faktów. Powtarzamy opinie, nie zastanawiając się, czy aby przypadkiem nie czynimy komuś krzywdy. Zapominamy, że słów nie da się cofnąć, gdy okaże się, że są nieprawdziwe. Nie można naprawić krzywdy wyrządzonej złym słowem. A przeważnie nie stać nas nawet na słowo: przepraszam, które co prawda nie wiele już zmieni, ale poprawi chociaż wrażenie. Takie pośpieszne osądzanie jest na pewno złe i niesprawiedliwe dla osób, których dotyczy. Jednak gdy staje się codziennością i dotyczy większej grupy, jest złe społecznie. Gdy na wielu członków jednej społeczności powiedziano już coś złego, mówiąc kolokwialnie: wielu zrobiono złą opinię, to traci cała społeczność. Bo przecież skoro źli są obywatele i zła jest władza, to złe jest całe państwo.

Jest taki kraj w Europie środkowej, w którym podobno wszystko jest złe, w którym zły jest klimat, bo właśnie nadchodzi zima. Źli są drogowcy, bo zima ich zaskoczy. Zła jest młodzież, bo nie słucha starszych i źli są starsi, bo nie potrafią zrozumieć i wychować swoich dzieci. Źli są demokratycznie wybrani politycy i złe jest społeczeństwo dokonujące ciągle złych wyborów. Źle gdy pada i źle, gdy świeci słońce. Źle, gdy nie mamy sukcesów i źle gdy, ktoś z nas sukces osiągnie, Wszystko jest złe?
Nasuwają się pytanie: czyżby ktoś z zamysłem robił nam wodę z mózgu w nadziei skierowania na ślepy tor, do lamusa historii, a może to społeczeństwo straciło już instynkt samozachowawczy i idzie w kierunku samodegradacji. A ja kocham ten kraj.

mg